Yalnızlıktan Umuda Uzanan İçsel Yolculuk

Dört duvar arasında “sonbaharın paslı yaprakları sessizce çürüyor” sesini duyuyor musunuz? Gecenin karanlığına zincirlenmiş yarım kalmış cümleler, bir kıvılcımın kapısını aralamak için bekler. O kıvılcım usulca fısıldar: “Belki bir sabah her şey yeniden doğar…” Sessizliğin içinde filizlenen umudun öyküsü, satırlarda sizleri bekliyor.

Yalnızlıktan Umuda Uzanan İçsel Yolculuk

Yalnızlıktan Umuda Uzanan İçsel Yolculuk

Bir odadayım. Dışarısı bir nehir misali akıp gidiyor; ayak sesleri duvarları titretiyor, sokak kahkahaları perdeleri aralıyor, nazlı bir tebessüm gibi.

Ama içimde başka bir mevsim bitmeye niyetli değil: Sonbaharın paslı yaprakları sessizce çürüyor ruhumun köşelerinde. Zaman ağır aksak süzülüyor, sesim duvarlarla fısıldaşıyor; kelimeler dudaklarımı terk etmeden yankıya dönüşüyor.

Bazen en derin dönüşüm, tam da dört duvarın gölgesinde filizlenir. Dış dünya sahnesini hızla değiştirirken, içimdeki saatler ağırdan alır zamanı. Duygular, düşünceler ve suskunluk bir araya gelip görünmez bir dans kurar. Yalnızlık, uçsuz bucaksız bir boşluk değil; ruhunun kapısını ardına kadar açtığın bir huzur anıdır.

Geceler çökerken göğsüme, yarım kalmış cümleler zincirlenir zihnime;anılar keskin birer bıçak gibi parlar karanlıkta. Ama bazen içimde bir kıvılcım çakar: Öyle kısa, öyle sessiz bir ışık ki, varlığı tüm dengenin yerini değiştirmeye yeter.

O vakit içimden bir ses yükselir: 'Belki bir sabah her şey yeniden doğar.'Başka bir pencereden süzülen güneş, hüznü nazikçe dağıtan rüzgâr ve sevdanın solgun ama gerçek bir iz olarak kalışı… Yalnızlık ağır ağır dağılırken, umut baharın ilk tomurcuğu gibi sarar bedenimi.

Yazarken anladım: İnsanın içindeki oda, dış dünyanın sınırsızlığından bile geniş olabilir. Tek bir düşünce, bir anı, bir düş soğuğun perdelerini yırtıp geçerek içimizi ısıtacak kadar kudretlidir. Ve belki her yeni yol, kendine döndüğün o küçük sessizliklerin içinde saklıdır.

Bu satırları okuyan da kendi odasında bir yolculukta olabilir. Henüz fark edilmese bile, içindeki ışık çoktan yanmaya başlamıştır.

Yazar: Osman Can BAYSA 

Genel Yayın Koordinatörü: İsmet Serhat KAHYA

Bu yazının tüm hakları yazara aittir. İzinsiz alıntılanamaz, çoğaltılamaz.

Paylaş

Tepkiniz Nedir?

Beğen Beğen 3
Beğenmedim Beğenmedim 0
Aşk Aşk 0
Komik Komik 0
Kızgın Kızgın 0
Üzgün Üzgün 0
Vay Vay 0